دیروز داشتم توی اینترنت می چرخیدم که توی کامنت های یکی از سایتها در مورد سفر مقام معظم رهبری به قم جمله ای رو دیدم که واقعا برام جالب بود. عقیل از کابل این نظر رو داده بود: « ای کاش مانند احمدی نژاد و آیت الله خامنه ای ، رییس جمهور و رهبری میداشتیم تا از این بردگی غربی ها نجات می یافتیم.» در مورد این حرف که از دل شخصی از ملتی ستم دیده برخاسته ، برداشتهای مختلفی باید داشته باشیم. یکی اینکه یک سفر حضرت آقا به یکی از شهرهای ایران و استقبال به این عظمت که نشان دهنده ی اوج پیوند ملت با ولایت است ، چطور در جهان و در بین همه ی ملت ها به خصوص ملت های مظلوم تاثیر گذار و مثبت جلوه می کند و اذهان همگان را درگیر چنین استقبال تاریخی و این نمایش کاملا حقیقی می کند. مورد بعد اینکه نشان می دهد واقعا خواستگاه انقلاب اسلامی چطور در قلب ملت ها رسوخ کرده و گفتمان انقلاب بر جان ها نشسته و به حقیقتی تبدیل شده که هرگاه سخن از مصداق بارز و کامل ایستادگی و مبارزه علیه استکبار می شود ، جمهوری اسلامی ایران را در اذهان تداعی می کند و جالب تر اینکه پیروز این میدان همان ایران است. دیگر اینکه ببینیم برادران مسلمان ما در افغانستان چه احساس حقارتی به آنها دست داده که اینطور از لفظ «بردگی غربی ها» استفاده می کند و چشم امیدشان به ماست. رهبری مقتدرانه و حکیمانه ی مقام معظم رهبری و هوشمندی و درایت دکتر احمدی نژاد امروز به قدری تاثیرگذار است که آرزوی جوانان یک ملت مظلوم برای رهایی از چنگال ستمگران اینست که رهبر و رئیس جمهوری همچون رهبر و رئیس جمهور ما داشته باشند که این امر مایه ی غرور و افتخار ماست و اینجاست که می بینیم در لبنان هنگام سفر دکتر احمدی نژاد چه استقبالی می شود و اینجاست که می بینیم چشم اشکبار میلیونها مظلوم در جهان به ایران دوخته شده تا به یاری شان بروند و شر اشرار غربی را از سرشان کم کنند. اینجاست که اصول سیاست های نظام ما در حمایت از مظلومان بر پایه ها و اصول قرآنی و انسانی کاملا واضح و مستدل جلوه می کند و بعضی شعارهای انحرافی در عدم حمایت از ملتهای مظلوم را حرف های عبث می داند. از جمله اینکه چراغی که به خانه رواست به مسجد حرام است ولی این نکته فراموش می شود که مومنین باید به ندای مظلومین پاسخ دهند و الا مسلمان نیستند. اتفاقا چراغی که امروز در کشور ما روشن است به لطف حرکت در مسیر قرآن و اهل بیت آنچنان نور افشانی می کند که آنانی که در تاریکی ها گرفتارند به دنبال نور به سراغ ما می آیند و ما هم از آنان دریغ نمی کنیم و اتفاقا این مایه افتخار ماست. و اینجاست که وقتی رئیس جمهور ما در مورد تغییر در مدیریت بین المللی حرف می زند در واقع بدون پشتوانه نیست بلکه خواسته ی قلبی ملتهاست و به نمایندگی از ستمدیدگان جهان سخن می گوید. در پایان ، ما باید قدر این نظام و رهبر و رییس جمهور و به خصوص این ملت بیدار و سرافراز را بدانیم که اینطور الگوی جهان و جهانیان شده و به عنوان پیشتازان راه حق و راه اسلام و راه قرآن و راه اهل بیت (ع) نقطه آرزوی ملت ها شده است. و آینده از آن ماست ...
